Vernieuwende initiatieven (1950-1994)
- De vrouwenafdeling (1950-1994)
- Het trompetterskorps (jaren '50)
- De majorettes (1971-1988)
De vrouwenafdeling (1950-1994)
De vrouwenafdeling werd gesticht op 26 november 1950 en telde maar liefst 184 leden, een aanzienlijk aantal dat op amper twee maanden steeg tot 196! De werking van de vrouwenafdeling was hoofdzakelijk gericht op de bloei van de harmonie, de majorettes en de jeugdharmonie. Ook de geldelijke steun aan de harmonie was belangrijk en gebeurde jaarlijks, onafgebroken sinds de stichting, onder de vorm van aankoop van instrumenten, kleding of geschenken allerhande.
Vanaf 1952 werd elk jaar gezorgd voor een mooie uitstap, met als bekroning een driedaagse reis in juni 1987 naar het Eifelgebergte en de Moezelvallei. Ook het jaarlijks samenzijn op de dag na Kerstmis was een lovenswaardig initiatief.
Op 19 november 1993 besloot het bestuur van de vrouwenafdeling haar activiteiten stop te zetten. Na rijp overleg besloot onze raad van bestuur in zitting van 10 januari 1994 de vrouwenafdeling op te heffen. Haar activiteiten werden overgeheveld naar de jeugdwerking die werd uitgebreid.
Het trompetterskorps (jaren '50)
Het trompetterskorps werd opgericht in de jaren vijftig om de harmonie op haar uitstappen te begeleiden. Het zestallig trompetterskorps stapte op voor de harmonie. Hun trompetten werden speciaal aangepast, en konden door een eenvoudige beweging van het ventiel omgebouwd worden tot klaroen. Het trompetterskorps gaf heel wat aanzien aan de harmonie.
De majorettes (1971-1988)
De eerste besprekingen rond de majorettes dateren reeds van de zomer van 1970, maar het duurde tot mei 1971 tot een concreet voorstel op tafel lag. Via dirigent Van Isegem kwam de harmonie in contact met Monica Steens, die de leiding had van de dans- en choreografiegroep "Dansa Ritmica". Twee van haar leerlingen, Leen Van der Heyden en Celine Van Hoof, werden bereid gevonden om les te geven aan onze meisjes.
Ouders-leden werden in augustus 1971 van het initiatief op de hoogte gebracht, en op 5 september 1971 boden zich zeventien meisjes aan, tussen zes en veertien jaar oud, in zaal De Toekomst. Daar leerden ze, op de lijnen van de parketvloer, in kaarsrechte lijn te lopen. Termen als 'beginstand', 'links achter', 'draaien langs de kant waar de voet vrij is', klinken nog steeds in hun oren. De belangstelling van het bestuur was schuchter in het begin: "Het ware niet slecht dat er nu en dan eens een twee- of drietal bestuursleden de danslessen zouden bijwonen. Dan kan iedereen eens zien of het geen kindertuin is zoals wel eens beweerd wordt." (verslag van 10 januari 1972).
De oefeningen werden uitgevoerd met tamboerijnen. De verschillende reeksen werden bedacht met een letter (A tot en met D). Deze werden uitgevoerd op de stapmarsen, een gedeelte voor het trio in de stapmars, een ander deel erna. Voor feestelijke gelegenheden was er een speciale reeks gemaakt, "de bloemekes", een nummer met echte witte roosjes en de tamboerijnen.
De grote test was op zaterdag 9 juni 1973. Een morgen van drukke repetitie werd afgelost met een lekkere koude schotel, aangeboden door Henri Horckmans. Daarna stapte het 16-tallig majorettenkorps fier maar "op van de zenuwen" in hun nieuw uniform naar het feestterrein. Hun voorbereiding was niet voor niets geweest. De majorettes gaven een spetterende show voor een aangenaam verrast publiek.
Het uniform bestond uit een blauw kleedje, een oranje kazuifel in dubbele stof die zowel voor als achteraan net even lang was als het kleed, een muts, klassieke bruine (geen lichtbruine of zwarte!) nylon kousen, een blauw turnbroekje over de kousen, en tenslotte witte, lange laarzen met ritssluiting opzij. Alles was op maat gemaakt, wat uiteraard enige problemen gaf voor het doorgeven van de uniformen naar andere meisjes. Om alles piekfijn in orde te brengen werden allerlei handigheidjes bedacht. Zo werden de laarzen gereinigd met eau-de-cologne, en de zolen en hielen gewit. De tamboerijnen werden wit gekuist met broodkruimels. Ook werd er een strenge discipline ingevoerd vanaf de eerste uitstap: geen juwelen, alle haar onder de muts en stilte tijdens de uitvoeringen.
Geslaagde optredens werden verzorgd in Mechelen (1974 & 1975), Brakel (1977) en Wommelgem (1977). Elke deelnemende majorette herinnert zich het optreden nog in de bloemenstoet van Blankenberge (1974), toen ze in hun dik winterkleed opstapten bij 30°C! Dat was wel even anders geweest in de carnavalstoet van Willebroek (1975), waar de harmonie overvallen werd door hagel en sneeuw en de majorettes hun verkleumde handen dienden op te warmen onder de oksels van de al even verkleumde muzikanten.
Toen de leraressen Leen en Celine om beroepsredenen de lessen stopten, namen de zussen Flora en Marie-Paule Van Moer de leiding over van de nu 20-à-28-leden-tellende-groep, op basis van de eertijds aangeleerde oefeningen.
Tijdens de jubelfeesten van 1979 traden ook de Flemish Girls uit Lokeren op, een showband met sticks. Het succes van deze groep zette Flora ertoe aan om het bestuur te overtuigen een nieuwe start te maken en over te stappen naar sticks. Waar bij tamboerijnen de nadruk vooral ligt op gelijkmatig groepswerk, zijn timing en handigheid cruciaal voor het werken met sticks.
Tegelijkertijd werden de majorettes in een nieuw kleedje gestoken. De sticks bleven immers haperen achter de kazuifels. Er werd gekozen voor een sierlijk bordeaux kleedje, met wit broekje, witte turnpantoffels, witte sportkousen en nylon kousen. De eerste hoofdmajorette was Marie-Paule Van Moer, die trouwens met haar zeventien jaren dienst het langst actief was als majorette. Na haar huwelijk werd ze opgevolgd door Karin Van Roy. Tijdens onze feesten "Twirl-es-in", die doorgingen op 24-25 september 1983, namen Karin Van Roy, Els De Schouwer en Nadia Van Steenwinckel deel aan het toen ingerichte solokampioenschap voor Vlaams-Brabant. Ze verdedigden ons majorettenkorps met brio.
Onder impuls van dirigent Michaux bracht het majorettenkorps ook het zeer gevraagde "French Can-can" op de muziek van "Orpheus in de Onderwereld". Voor het eerst gebracht op het muziekconcert van 11 maart 1984, werd het later een zeer gevraagd nummer bij feestelijkheden.
Het majorettekorps werd opgeheven in 1988.