Wanneer een muziekmaatschappij op uitstap gaat, hoort deze zich achter een vaandel te scharen. Het is dan ook niet te verwonderen dat de geschiedenis van de vaandels van de Koninklijke Harmonie Sint Cecilia teruggaat tot in haar beginjaren:
 |
Verworven in 1838, bij de algemene inschrijving |
 |
Geschonken door de familie van Derton in 1856 |
 |
Ingehuldigd op 3 mei 1896
|
Deze drie vaandels worden bewaard door de voorzitter van de Koninklijke Harmonie Sint Cecilia.
Het oudste vaandel, tezamen met de meeste medailles die eraan bevestigd waren, is verloren gegaan tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het werd nagemaakt in 1962 en staat bekend als 'het blauwe vaandel'. Het draagt als opschrift "Fanfaren Maetschappij St. Cecilia van Humbeek 1837".
De twee overige vaandels staan bekend als het 'kleine vaandel' en het 'grote vaandel'. Het 'kleine vaandel' uit 1856 draagt het opschrift "Société de Fanfares". Het groot fluwelen vaandel dat dateert uit 1896 werd nagenoeg altijd gebruikt bij uitstappen. Toen de fanfare harmonie werd in 1901 werd het schild aangepast. De Franstalige opschriften "Humbeek harmonie Royale Ste Cecilia 1837-1896" zorgden in augustus 1975 voor klachten door actievoerders voor het Nederlands in Vlaanderen, die we uit eerbied voor de traditie niet konden opvolgen. Omdat het vaandel ook te zwaar bleek om bij de uitstappen te gebruiken, werd besloten om in 1979 over te stappen naar een lichte Nederlandstalige vlag.
De nieuwe vlag werd geschonken door erevoorzitter baron Guy Lunden en draagt het opschrift "Koninklijke Harmonie St Cecilia Humbeek 1837-1979" en wordt bij grote en officiële gelegenheden gebruikt.